fbpx

Macron-Le Pen ittifakından dünya soluna dersler

Paylaş

Eğer Macron’un ilk kumarı tutsaydı ve sol, faşizm korkusundan kesintiler hükümetini destekleme rolüne düşseydi, Le Pen elitlere karşı sıradan insanların savunucusu kılığına girebilirdi: Bu artık çok daha zor.

Fransa’da yeni hükümet Marine Le Pen’in aşırı sağcı Ulusal Birliğinin lütfuyla kuruldu ve onun belirleyeceği makamda raks edecek.

Devlet Başkanı Emmanuel Macron’un Temmuz’daki parlamento seçim sonuçlarını hükümsüz kılması, Avrupa’yı felakete daha fazla yaklaştırıyor.

Seçimlerde birinci çıkan Yeni Halk Cephesinin aday gösterdiği Lucie Castets’i başbakan olarak atamaması politik bir tercih. Macron’un Castets başbakanlığının meclis çoğunluğuna sahip olmadığı için hükümeti düşüreceği iddiası ise diğer tüm ittifaklar için de geçerli, başbakan atadığı Michel Barnier’in cumhuriyetçileri de buna istisna değil.

***

Eğer Yeni Halk Cephesi hükümet kurabilseydi, programının tamamını uygulayamayacaktı: Ancak, Halk Cephesinden milletvekili olan Sylvie Ferrer’in açıkladığı üzere, programın belli kısımları için destek bulabilirlerdi, özellikle de Macron’un nefretle anılan emeklilik yaşını yükseltme yasasının geri alınması için. Macron Yeni Halk Cephesinin seçim galibiyetini hükümeti düşüreceğinden korktuğu için reddetmedi, başarılı olacaklarından korktuğu için reddetti.

Bu sebeple aşırı sağı tercih etti.

Bu tercihin kendisi Barnier değildi, her ne kadar bu isim özellikle Birleşik Krallık’ta AB’nin Brexit pazarlıklarını yapmasıyla bilinen sert bir sağcı, eşcinselliğin suç olmaktan çıkarılmasının aleyhine oy veren, Avrupa’ya kıta dışından tüm göçün yasaklanmasını isteyen bir platformun başkan adaylığını yapmış biri olsa da.

Le Pen’in lütfuyla Barnier tercih edildi. Ondan önce önerilen iki aday reddedildi: Bernard Cazeneuve solun bazı politikalarını uygulamayı önerdiği için reddedildi, Xaiver Betrand ise Le Pen istemediği için.

Cumhurbaşkanı, desteğini alabilmek için faşist lidere danışıyor. Barnier’in başbakanlığı da bu desteğe dayanıyor ve Le Pen istediği anda düşürebilir. Fransız aşırı sağına hükümetin ne zaman ve neden düşürüleceği yetkisi verildi, bu çok büyük bir risk.

***

Bunun alternatifi solun hükümeti bırakmaya zorlaması olabilir. Yeni Halk Cephesi şu ana kadar egemenlerin baskısına direnerek bölünmeden kalabildi, büyük oranda tabandaki kitlesel örgütlülük sayesinde. Tereddütlü sağcı vekiller halkın ve sendikaların kendilerini izlediğinin farkında.

Sol geçtiğimiz hafta sonu için protesto çağrıları yaptı ve Macron’un görevden azlini istiyor. Le Pen’in iktidar belirleyen statüsü bir zayıflığa dönüştü: Sözde elit karşıtı olan Ulusal Birliğin, halkın nefret ettiği bir cumhurbaşkanı desteklediği ortaya çıktı.

Buradan tüm dünya solunun alması gereken dersler var.

Liberal merkez aşırı sağa karşı müttefik değildir. Macron, tüm islamofobisi ve otoriteryenliği ile yıllardır Le Pen hükümeti için zemini hazırlıyordu; şimdi içlerinden birini refah devletine karşı neoliberal saldırıları güvence altına alabilmek için giderek daha fazla yaklaştırıyor.

Aşırı sağın elit karşıtı retoriği şovdan ibaret. Fransa’nın egemenlerinin işçi sınıfının yaşam standartlarına saldırısını desteklemek için girilen bir rol ve sol şimdi bunu açığa çıkarabilme imkânına sahip. Britanya’da da bu kritik önemde, Reform UK’nin yoksul bölgelerdeki desteğini kırabilmek için, bu partinin halkı yoksullaştıran aynı Thatchercı politikalara desteği ifşa edilmeli: Hean-Luc Melenchon’un, olası bir Ulusal Birlik iktidarını “Macron, ama daha kötüsü” olarak taşlaması, burada Nigel Farage için de geçerli.

***

Ve kanalın her iki yakasında da solun gücü kitlesel örgütlülüğünden ve iktidarda olan siyasetçilerin teşvik ettiği neoliberal politikaları reddetmelerinden geliyor.

Eğer Macron’un ilk kumarı tutsaydı ve sol faşizm korkusundan kesintiler hükümetini destekleme rolüne düşseydi, Le Pen elitlere karşı sıradan insanların savunucusu kılığına girebilirdi: Bu artık çok daha zor.

Britanya’da mali politikaları harcama kesintilerini dayatan bir şansölye, muhafazakarların ekonomiyi harap ettikleri yolu sürdürme riski yaratıyor; bu riskleri kabul eden bir emek hareketi ise Ağustos’ta tüm ada sokaklarında ayaklanan faşist çetelerin, halkın yoksulluğunu suistimal etmesine izin verecektir.

Morningstaronline.co.uk’tan Birgün için çeviren: Yusuf Tuna KOÇ